Αν θέλετε να περάσετε τις διακοπές σας σε ένα μέρος που να συνδυάζει πανέμορφες και διαφορετικού είδους παραλίες (αμμώδεις, βραχώδεις, με βότσαλο), ορεινό-περιπατητικό τουρισμό, ιστορικό τουρισμό, γραφικά χωριουδάκια και φυσικά καλό φαΐ, τότε δεν έχετε παρά να διαλέξετε να πάτε στη Σάμο.
Ακούγεται σαν διαφήμιση αλλά όντως, το συγκεκριμένο νησί είναι φανταστικό και ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.
Θα μου πείτε, σίγουρα υπάρχουν κι άλλα μέρη στην Ελλάδα που να συνδυάζουν όλα αυτά όπως π.χ η Κρήτη ή ακόμα και η Σαμοθράκη αλλά αφενός η πρώτη είναι ένα τεράστιο νησί που δεν μπορείς να το γυρίσεις όλο σε μια βδομάδα και αφετέρου η δεύτερη δεν ενδείκνυται στους λάτρεις των παραλιών…
Η Σάμος είναι ιδανική, με το μέγεθος του νησιού να είναι τόσο όσο χρειάζεται (αν ήταν λίγο πιο μικρή θα ήταν ακόμα καλύτερα).
Όπως συμβαίνει με όλους τους έρωτες, η απόφαση να περάσουμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές εκεί προέκυψε απροσδόκητα…κατά λάθος θα έλεγα.
Καταρχάς διευκρινίζω ότι η βάση μας είναι η Θεσσαλονίκη και προκειμένου να εξοικονομήσουμε χρόνο θέλαμε να ταξιδέψουμε αεροπορικώς. Αρχικά λοιπόν ψάχναμε για Φούρνους (κάτι ήρεμο), όμως για να πας εκεί έπρεπε να πετάξεις Σάμο και έπειτα να βρεις κατάλληλες μέρες δρομολογίων του πλοίου μετ’επιστροφής για Φούρνους…οι ημερομηνίες δεν βόλευαν… Μετά κοιτάξαμε για Ικαρία…λίγο πολύ το ίδιο σενάριο κι εδώ αλλά τόσο το μέγεθος του νησιού, κάποιες απόψεις φίλων αλλά και φωτογραφίες που είδαμε δεν μας ενθουσίασαν τόσο πολύ… Μετά μας ήρθε η ιδέα της Πάτμου… Πολύ όμορφο νησί και επιβλητικό. Ωραία ιδέα! Όμως για να πας εκεί πάλι έπρεπε να μείνεις μία μέρα στη Σάμο… Ε λοιπόν αφού δεν μπορούσαμε να ξεφύγουμε από αυτό το νησί αποφασίσαμε να κάνουμε ένα πλάνο 2-3 ημερών σε αυτό και να αναζητήσουμε προτάσεις για παραλίες και αξιοθέατα στο διαδίκτυο.
Θα κάνω πάλι μία παρένθεση. Ας το ομολογήσουμε όλοι μας ότι όταν σκεφτόμαστε καλοκαιρινές διακοπές, τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου δεν είναι η πρώτη εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό… Χίος, Λέσβος, Σάμος, Σαμοθράκη, Ικαρία μας βγάζουν κάτι…ξενέρωτο… (εκτός από την Ικαρία και την Σαμοθράκη που έχουν δημιουργήσει σε συγκεκριμένο κύκλο ατόμων τον δικό τους μύθο). Θες από τη μία η απόφαση των ίδιων των κατοίκων και των διοικούντων αυτών των νησιών να αποστασιοποιηθούν από την προσέλκυση τουριστών, θες η απόστασή τους από την ηπειρωτική Ελλάδα, τα έχουν καταστήσει τελευταίες επιλογές των ταξιδιωτών, ιδίως σε οικονομικά δύσκολους καιρούς όπως αυτούς που διανύουμε.
Για να ξανάρθω λοιπόν εκεί που το άφησα, οι φωτογραφίες που βλέπαμε και τα άρθρα που διαβάζαμε για το νησί στο διαδίκτυο άρχισαν σταδιακά και με μεγάλη μας έκπληξη να μας εντυπωσιάζουν… Το νησί είχε τόσο όμορφα μέρη που εν τέλει αποφασίσαμε ότι άξιζε να μείνουμε μία ολόκληρη βδομάδα σε αυτό αναβάλλοντας την Πάτμο για μια άλλη φορά…
Καλωσήρθατε στους Βουρλιώτες 
Χρώματα παντού 
Ελλάδα 
Τριγυρνώντας στους Βουρλιώτες 
Πυθαγόρειο 
Μικρό Σεϊτάνι 
Το δάσος στο Ποτάμι 
Πυθαγόρειο – Blue Street 
Το Ευπαλίνειο Όρυγμα
Στο ψητό λοιπόν. Όσοι αποφασίσετε να ταξιδέψετε εκεί να ξέρετε ότι χρειάζεται αμάξι. Παρά το γεγονός ότι διαμείναμε στο Καρλόβασι, κατ’εμέ καλύτερο μέρος διαμονής προκειμένου να μετριάσεις τις αποστάσεις στις μετακινήσεις είναι το Κοκκάρι, αλλά επειδή είναι το πιο γραφικό παραθαλάσσιο μέρος, δύσκολα βρίσκεις καλό και προσιτό κατάλυμα.
Κατά τη διάρκεια της διαμονής μας επισκεφτήκαμε τα κάτωθι μέρη τα οποία και σας συνιστώ ανεπιφύλακτα για μία 7ημερη εκδρομή, η οποία ακόμα και για αυτό το χρονικό διάστημα δεν είναι αρκετή για να απολαύσεις με άνεση το νησί (θεωρώ ότι απαιτούνται τουλάχιστον 10 ημέρες):
Παραλίες:
– Λιβαδάκι : Τροπικού στυλ παραλία με δωρεάν κανό και πολύ οργανωμένο beach bar.
– Τσαμαδού : Κόλπος στη βόρεια πλευρά του νησιού. Παραλία με βότσαλο. Η αριστερή μεριά εξυπηρετεί αυτούς που κάνουν γυμνισμό ενώ στην δεξιά βρίσκεται ένα από τα καλύτερα μη δήθεν beach bars της Ελλάδας, ο Ναυαγός.
-Ψιλή άμμος στη Μυκάλη: Οργανωμένη παραλία με χρυσή αμμουδιά, πολύ ρηχή θάλασσα και θέα την Τουρκία απέναντι…
– Ποτάμι: Από τις πιο γνωστές παραλίες λόγω του όμορφου ηλιοβασιλέματος που μπορεί κάποιος να απολαύσει από τον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται στο ύψωμα δυτικά της και προσφέρει όμορφη θέα. Μεγάλη παραλία με βότσαλο και όμορφο beach bar, το γνωστό Hippy’s.
– Καλαδάκια: Κρυφό διαμάντι. Σχετικά δύσκολη πρόσβαση λόγω του απότομου κατηφορικού δρόμου αλλά το αποτέλεσμα αποζημιώνει. Κρυστάλλινα νερά, ηρεμία και μία υποθαλάσσια σπηλιά με τυρκουάζ νερά.
– Μικρό και Μεγάλο Σεϊτάνι: Δυσπρόσιτες παραλίες αφού για να τις προσεγγίσει κανείς πρέπει να περπατήσει περίπου 30 λεπτά για το μικρό Σεϊτάνι και άλλη περίπου μία ώρα για το Μεγάλο. Οι παραλίες είναι στη βόρεια πλευρά οπότε λόγω του ότι είναι ευάλωτες σε κύματα θα πρέπει να προσέξετε τον καιρό γιατί θα είναι κρίμα να κάνετε μία πεζοπορική διαδρομή χωρίς να τις απολαύσετε. Το μονοπάτι είναι μοναδικό στο είδος του λόγω του ότι συνδυάζει τα στοιχεία μίας εύκολης ορεινής πεζοπορικής διαδρομής με θέα όμως θάλασσα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα στους λάτρεις της πεζοπορίας και μη.
– Παραλία Πυθαγορείου: Μεγάλη παραλία με αμμουδιά που την προτιμήσαμε την τελευταία μέρα του ταξιδιού διότι αφενός είναι πολύ καθαρή και ωραία και αφετέρου διότι βρίσκεται δίπλα στο αεροδρόμιο.
– Κάμπος Μαραθόκαμπου: Μεγάλη ακτογραμμή στο νότιο τμήμα του νησιού. Άνετη πρόσβαση. Πολλά ήσυχα beach bars, καθαρά νερά αλλά δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, ίσως γιατί πήγαμε απόγευμα και το βουνό από πίσω άπλωνε μία παράξενη σκιά…γενικά επειδή το νησί έχει βουνό 1400 μέτρων(!) όταν δύει ο ήλιος, σε αυτό το σημείο του νησιού νυχτώνει πιο γρήγορα…ναι…!!!
Χωριά και κωμοπόλεις:
– Βαθύ: Γραφική πρωτεύουσα. Λόγω της ιταλικής κληρονομιάς αλλά και των Μικρασιατικών επιρροών συνδυάζει αρχιτεκτονικά στοιχεία που παραπέμπουν στο Ιόνιο αλλά και στην Μακεδονίτικη τεχνοτροπία. Η παρουσία των μεταναστών ήταν εμφανής και ο καταυλισμός που μένουν θύμιζε φαβέλες της Βραζιλίας… Προσωπικά πιστεύω ότι το κέντρο φιλοξενίας πρέπει να μετακινηθεί από αυτό το μέρος διότι ο πληθυσμός τους είναι τόσο μεγάλος που θέλοντας και μη δημιουργεί προβλήματα στον μικρό πληθυσμό αυτής της κωμόπολης…Για να σας το πω πιο απλά, ο γηγενής πληθυσμός της περιοχής κυμαίνεται στα 8000 άτομα και αυτήν την στιγμή σε διάφορες δομές φιλοξενίας διαμένουν άλλα 8000 άτομα…Σαν μία πόλη να επισκέφτηκε μία ήδη υπάρχουσα…
– Καρλόβασι: Ήρεμη κωμόπολη με 2 γραφικές πλατείες και συμπαθητικό λιμανάκι με νυχτερινά μαγαζιά. Στην πλατεία του Νέου Καρλοβασίου δε νοείται να μη φάτε στον Διόνυσο!
– Πυθαγόρειο: Γραφική κωμόπολη με όμορφο λιμανάκι. Στα Must η επίσκεψη στο Ευπαλίνειο Όρυγμα και στην Ιερά Μονή της Παναγίας Σπηλιανής.
– Κοκκάρι: Μέρος που θυμίζει γραφικό νησάκι του Αιγαίου. Τα μαγαζιά κατά μήκος της παραλίας είναι φανταστικά.
– Μανωλάτες/Βουρλιώτες: Χωριουδάκια που θυμίζουν ορεινή Μακεδονία. Ότι πιο γραφικό και αυθεντικό μπορεί να προσφέρει η Σάμος!
Πέραν όμως από τα παραπάνω η Σάμος είναι ένα καταπράσινο νησί με ένα βουνό (το όρος Κέρκης με υψόμετρο 1437μ) που αποτελεί το δεύτερο υψηλότερο σε νησί του Αιγαίου μετά το όρος Σάος στην Σαμοθράκη. Αυτό συν το γεγονός ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στην χάραξη των μονοπατιών το καθιστούν εν δυνάμει πόλο έλξης των εραστών της ορεινής πεζοπορίας. Αξίζει να διαφημιστεί για αυτό όπως συνέβη π.χ. στην Κάλυμνο για τα αναρριχητικά της πεδία. Απόδειξη των παραπάνω μια μικρή γεύση από τους καταρράκτες του Ποταμού!
Γενικά, πολύ καλή πληροφόρηση για το νησί δίνει το site https://www.discovergreece.com/el/north-aegean-islands/samos
Ανακεφαλαιώνοντας, η Σάμος είναι ένα πραγματικό αναξιοποίητο διαμάντι του ελληνικού τουρισμού. Συνδυάζει βουνό και θάλασσα σε τέλεια αρμονία, γραφικά χωριά με μοναδική αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα γλυκά κρασιά και βρίθει από πλούσια ιστορία. Η επίσκεψη στο Ευπαλίνειο όρυγμα ήταν εμπειρία ζωής! Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου και είναι κρίμα που ένα τέτοιο επίτευγμα αρχαίας μηχανικής δεν έχει γίνει ευρέως γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ξέρω πραγματικά τι έχει να ζηλέψει αυτή η κατασκευή από έργα όπως π.χ. ο Παρθενώνας ή το Stonehedge… Μιλάμε ότι πριν από 2500 χρόνια άνθρωποι με εργαλεία της εποχής και με όπλο τα μαθηματικά ξεκίνησαν ένα έργο υδροδότησης 1χλμ, σκάβοντας 2 σήραγγες ξεκινώντας από διαφορετικά σημεία οι οποίες συναντήθηκαν στη μέση με αξιοθαύμαστη ακρίβεια!
Η Σάμος μου απέδειξε το πόσο όμορφες γωνιές κρύβει η Ελλάδα. Μου χάρισε 7 ημέρες όμορφων διακοπών. Με έκανε να την αγαπήσω και να θέλω να την ξαναεπισκεφτώ. Με έκανε να αισθανθώ μικρός για ακόμα μία φορά μπροστά στο μεγαλείο των αρχαίων Ελλήνων, αυτών των ανθρώπων που διψούσαν για γνώση και ποιότητα ζωής. Αυτών των ανθρώπων όπως ο Ευπαλίνος και ο Πυθαγόρας ή ο Επίκουρος που ζώντας σε εκείνες τις συνθήκες δημιουργούσαν επιστήμη. Δημιούργησαν τον όρο της επιστήμης… Με έκανε να αισθανθώ το πόσο διαφορετικοί είναι αυτοί από εμάς…τους νεο-έλληνες… Η οικουμενική τους φλόγα όμως καίει ακόμα, έχουμε το προνόμιο να την αισθανόμαστε ρε γαμώτο, μας περιτριγυρίζει και μας καλεί να τους μοιάσουμε…ώστε να αγγίξουμε και εμείς έστω για μία στιγμή την αιωνιότητα.
