Έχω πολλά ψευδώνυμα αλλά ένα μόνο ονοματεπώνυμο.
Στην καθημερινή μου ζωή συστήνομαι με αυτό και όχι με κάποιο από τα ψευδώνυμά μου. Αυτά άλλωστε τα ξέρουν οι φίλοι μου (και όσο πιο κοντά σε εμένα είναι κάποιος, τόσο πιο πολλά ψευδώνυμά μου γνωρίζει…). Έτσι λοιπόν είπα να αναπτύξω με εσάς μία φιλική σχέση χαρίζοντάς σας ένα ψευδώνυμό μου.
Είμαι ο Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος ή αλλιώς Ferruccelli, ιδρυτικό μέλος των Chroma από το 2005. Ασχολούμαι με τη μουσική, την κιθάρα, την weissenborn κιθάρα, το τραγούδι και κάθε λογής άλλο όργανο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πρέπει να ομολογήσω όμως ότι η σχέση μου με τη μουσική δεν ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Όπως τα περισσότερα πράγματα στον κόσμο τα αγαπάς μισώντας τα (βλέπε καφέ, ουίσκι, ποίηση, Tom Waits κ.α.) έτσι και εγώ στην αρχή δεν ήθελα να μάθω μουσική. Το στείρο περιβάλλον των ωδείων μου προκαλούσε αναγούλα. Μία κασέτα με επιλογές από AC/DC και το Joshua Tree των U2 (άσχετο ε;) όμως ήταν το κίνητρο για να μάθω ριφάκια, να αγαπήσω την μουσική και να μπλεχτώ σε συγκροτήματα…
Δεν είμαι επαγγελματίας μουσικός. Εδώ και χρόνια εργάζομαι σε χώρους άσχετους με τη μουσική και ίσως για αυτό ακόμα να την αγαπώ και να θέλω να δημιουργώ.
Είμαι ήσυχος, φωνακλάς όταν μιλάω, ειλικρινής, ενίοτε μοναχικός, ο άγνωστος ήσυχος τύπος της διπλανής πόρτας. Φιλοσοφώ, ψάχνω ακόμα τον Θεό, διαβάζω, γράφω και αγαπώ τα ταξίδια.
Έχω την περηφάνια ν
α λέω ότι είμαι δημιουργός του – μάλλον- πρώτου ελληνόφωνου concept album στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού (το οποίο κυκλοφορεί από τον Μάρτιο του 2019 σε μορφή κόμικ αντί της κλασσικής cd συσκευασίας) με τίτλο “Ματωμένο Γαλάζιο“. Πέραν των άλλων για 5 έτη παρουσίαζα τη ραδιοφωνική εκπομπή “Περάσματα” που εξέπεμπε από τον εθελοντικό Δημοτικό Ραδιοφωνικό σταθμό Θεσσαλονίκης fm 100.6, διατηρώ αυτό το ταξιδιωτικό-καλλιτεχνικό blog (www.ferruccelli.com) και είμαι παραγωγός και σεναριογράφος του μουσικού ντοκιμαντέρ “Η αγάπη μας έφερε εδώ” το οποίο συμμετείχε στην παράλληλη αγορά (Doc Market) του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2019 και στο 13ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας Docfest.
Κριτικές για το ματωμένο γαλάζιο
Είναι ένα άλμπουμ που πρέπει να ακούσουμε πολλές φορές. Αυτό που μας εξιστορείται είναι μοναδικό. Τριάντα ένα (είπατε κάτι;) τραγούδια, διάφορα ιντερμέδια πρόζας και όσον αφορά το ύφος… Ό,τι θέτε! Ροκ; Hard Rock; Funk; Big band θέματα; Δεν υπάρχει «είδος» που να μην φιλοξενείται εδώ μέσα. Ναι, παιδιά μου, αφήνω έξω τον ακραίο ήχο. Θα έπρεπε τότε να έχει οκτακόσια κομμάτια ο δίσκος. Πρέπει να το μάθει κι άλλος κόσμος. Εξαιρετική δουλειά! Κώστας Κούλης www.noizy.gr
Ενα ενδιαφέρον εγχείρημα από έναν μουσικό της Θεσσαλονίκης, με την αξία του να βρίσκεται στη συνολική ιστορία σε συνδυασμό με ένα κόμικ που επιτυγχάνει στο να αναδείξει τις πτυχές της. Δημήτρης Ορλής www.mixgrill.gr
Η ανάγκη προσωπικής έκφρασης στον καιρό μας μπορεί να οδηγήσει σε πολλούς δρόμους. Έναν δίσκο, ένα κόμικ ίσως, ακόμη και μια θεατρική παράσταση. Ή και όλα αυτά μαζί… Μαριάννα Βασιλείου www.mic.gr
Τα σκίτσα «στέκονται» το καθένα μαζί με το κείμενο ως αυτόνομα εικαστικά έργα, ορίζοντας τον κοινωνικό καθρέπτη τους, ενώ «ιχνηλατούν στιγμές» της ζωής… Tο comic «Ματωμένο Γαλάζιο» είναι μια ποιοτική εκδοτική δουλειά «δημιουργημένη μέσα από τη ψυχή» των Ferruccelli και Δημήτρη Παπαδή,που σου αφήνει συνάμα την αίσθηση της ανάτασης και της σκέψης, γιατί «πόσα κλουβιά είναι αυτές οι μάσκες;» Νίκος Μόσχοβος www.typologos.com
Κριτική για την παράσταση…
Από τα όσα είδαμε στη σκηνή θαρρούμε ακόμη πως το «Ματωμένο Γαλάζιο» ως σύνολο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα τα θρυλικά progressive έργα, που δημιούργησαν μπάντες – «μεγαθήρια», που όλοι τις ακούσαμε, καθώς και τις ακούμε. Νίκος Μόσχοβος www.typologos.com
Θα είμαστε σε επαφή…
