οβίρες Ρογκοβού

Έχω ταξιδέψει σε διάφορα μέρη της γης, από το πιο απομακρυσμένο νησί του Ειρηνικού-το Νησί του Πάσχα- μέχρι το πιο ψηλό βουνό της Αφρικής, από την πιο άνυδρη έρημο του πλανήτη-την έρημο Ατακάμα- έως τις Ελβετικές Άλπεις και από την πιο κοσμοπολίτικη πόλη της Αμερικής-τη Νέα Υόρκη- μέχρι το πολυ-πολιτισμικό Βερολίνο. Υπάρχει όμως ένα μέρος στην Ελλάδα που πάντοτε θα το θεωρώ ως ένα από τα πιο όμορφα του κόσμου, ένα μέρος που όσο και να το επισκέπτομαι πάντα θα μου αποκαλύπτει κάτι καινούριο, ένας τόπος που με γοητεύει απαράμιλλα, που με ηρεμεί, με γαληνεύει και αποτελεί και θα αποτελεί το ταξιδιωτικό μου αγκυροβόλι. Αυτός ο τόπος είναι το Εθνικό Πάρκο της Πίνδου.