Δημοκρατία, επανάσταση, ελευθερία, τυριά, μπαγκέτες, κρασί, τέχνες και μία νύχτα στο σπίτι του Βαγγέλη Παπαθανασίου ή αλλιώς όταν ένα ταξίδι στην Γαλλία ξεπερνά κάθε προσδοκία!
Κάποτε, μετά την επιστροφή μου από ένα ταξίδι, μία κοπέλα με είχε ρωτήσει τι είχα αποκομίσει από αυτό… Η ερώτηση τότε μου είχε φανεί σαν μία επιτηδευμένη εξυπνάδα που στόχευε περισσότερο στην εκμαίευση μίας σοφιστικέ απάντησης, άσχετα με το αν εκ των πραγμάτων δεν θεωρούσα και εξακολουθώ να μην θεωρώ ότι όλα τα ταξίδια δρουν ως διαδικασίες εσωτερικής ανακάλυψης ή γενικότερης απόκτησης σοφίας. Κάποια ταξίδια τα κάνουμε πολύ απλά για να χαλαρώσουμε ή για να διασκεδάσουμε… Και όπως άλλωστε μου έχει πει και ο κουρέας μου, δεν χρειάζεται να ταξιδεύεις για να γίνεις σοφότερος… άλλωστε ο Αριστοτέλης και ο Σωκράτης που ήταν και παραμένουν πασίγνωστοι φιλόσοφοι δεν ήταν ταξιδιάρηδες…
Παρόλα αυτά, επειδή με τον καιρό έχω μάθει στην ζωή μου να μην αναιρώ πράγματα που μπορεί εκ πρώτης όψεως να με ενοχλούν και να τα εξετάζω στην συνέχεια από μία ωφέλιμη απόσταση, πάντα μετά το πέρας ενός ταξιδιού θέτω αυτό το ερώτημα στον εαυτό μου ως ένα είδος κουίζ. Κάποιες φορές υπάρχει απάντηση, κάποιες φορές όχι.
