Τι να περιμένεις από μία σειρά στην οποία 5 εκ των βασικών της συντελεστών (ή αλλιώς πρωταγωνιστών σε β ρόλους) είναι επαγγελματίες μουσικοί; Πριν να την δω πραγματικά δεν θα ήξερα τι να σας απαντήσω. Όντας ο ίδιος μουσικός ξέρω πόσο δύσκολο είναι να υποκριθείς ότι είσαι κάποιος άλλος, να παίξεις σε μια ταινία… Οπότε είχα πολύ περιέργεια για το αποτέλεσμα. Εν τέλει οι τύποι, Randy Kerber στο πιάνο (θεός – διαβάστε το βιογραφικό του), Ludovic Louis στην τρομπέτα, Damian Nueva Cortes στο μπάσο, Lada Obradovic στα drums και ο “τυπάς” Jowee Omicil στο σαξόφωνο δίνουν ρέστα τόσο από άποψη υποκριτικής όσο και από άποψη μουσικής δεδομένου ότι όλα τα κομμάτια που ακούγονται παίχτηκαν ζωντανά!
Το The Eddy είναι μία σειρά όπου το κεντρικό της θέμα είναι η μουσική (και συγκεκριμένα η ποπ τζαζ), οι ζωές των μουσικών και η επιβίωσή τους όντας σε μία ηλικία όπου τα νεανικά τους όνειρα και οι αυταπάτες έχουν πια κατά κάποιον τρόπο πεθάνει (δεδομένου ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ένας καλλιτέχνης δεν σταματά ποτέ να ονειρεύεται).
Ο κεντρικός ήρωας, Elliot Udo, που τον ερμηνεύει εξαιρετικά ο André Holland (τι ηθοποιάρα είναι αυτός ρε;) προσωποποιεί έναν ζωντανό θρύλο της τζαζ ο οποίος έχει μετακομίσει από τη σκηνή της Νέας Υόρκης σε αυτήν του Παρισίου, προσπαθώντας να στήσει μαζί με τον φίλο του, επίσης μουσικό, Tahar Rahim (ή αλλιώς Farid στη σειρά) ένα τζαζ κλαμπ, που φέρει το όνομα The Eddy και να διευθύνει την μπάντα του η οποία επίσης φέρει το ίδιο όνομα.
Ο κόσμος της νύχτας, οι “προστάτες”, η δυσκολία να είσαι μουσικός και επιχειρηματίας μαζί (ή ορθότερα η δυσκολία του να γίνει επιχειρηματίας ένας μουσικός), οι βιοποριστικές αναζητήσεις των μουσικών, οι ψυχολογικές ανωμαλίες που μας διακατέχουν, οι έντονες κυκλοθυμικές τάσεις, τα παιδικά χαρακτηριστικά όπως π.χ. οι έντονοι τσακωμοί που πάντα συνοδεύονται όμως από τον κατευνασμό, την αγάπη και την δύναμη της φιλίας αντικατοπτρίζονται εξαίσια σε αυτήν την σειρά…
8 επεισόδια σκηνοθετημένα από 4 διαφορετικούς σπουδαίους σκηνοθέτες όπως τον Damien Chazelle του Whiplash και La La Land, την Houda Benyamina, την Laïla Marrakchi και τον Alan Poul οι οποίοι ουκ ολίγες φορές υϊοθετούν μεγάλες κινηματογραφικές σεκάνς με μονοπλάνα όπου η κάμερα ακολουθεί τον ήρωα…
Σας την συστήνω ανεπιφύλακτα.
Υ.Γ. Η τελευταία σκηνή στο κλαμπ άκρως συγκινητική…
